“ไม่รับคนมีรอยสัก” เข้าทำงาน
ในสมัยปัจจุบันนี้แม้ว่าคนจะยอมเปิดรับกับวัฒนธรรมใหม่ๆ หรือเปิดใจมากเพิ่มขึ้นแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีคนบางกลุ่มและบางสาขาอาชีพที่อาจจะยังไม่สามารถเปิดรับได้ทั้งหมด เช่น การมีรอยสักในสังคมการทำงานของไทยเป็นต้น ในสังคมไทยนั้นคนมีรอยสักมีโอกาสหางานได้ยาก และถูกมองว่าเป็นคนที่ขาดวุฒิภาวะทางความคิด มีความคิดตื้นๆ ไม่มองผลระยะยาว คิดว่าสมัยนี้แล้ว เขารับที่ความสามารถ แต่โลกความจริงของสังคมไทยมันยังไม่ใช่ หรือถูกมองว่าเป็นคนก้าวร้าว หัวรุนแรง ดังนั้นบริษัททั้งหลายจึงมักไม่อยากจะเสียเวลารับมาทดลองงาน และวันนี้เราจะพามาดูว่า อาชีพไหนกันบ้างที่ไม่รับคนมีรอยสัก
สำหรับอาชีพที่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยรับคนมีรอยสักนั้น ส่วนมากเลย พูดได้เต็มปากคือ อาชีพข้าราชการ ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ, ครู, หมอ, ไปจนถึงการสมัครนักเรียนนายสิบ, นายร้อย เพราะว่ามีกฎอย่างชัดเจนว่า ไม่รับผู้ที่มีปาน, ไฟ, หูด, รอยสัก, หรือว่าซีสต์ ที่ชัดเจนจนน่ารังเกลียดเกินไปเข้าร่วมทำงาน แต่เราก็ยังมีเห็นบ้าง กับทหาร บางรายที่มีรอยสัก ซึ่งอาจจะจับทหารได้ หรือบางทีอาจจะสักหลังกันเองก็เป็นไปได้เช่นกัน
นอกจากนี้แล้วยังมีบริษัทเอกชนหลาย ๆ แห่งที่ เปิดโอกาสทั้งรับและไม่รับผู้ที่มีรอยสัก ทั้งนี้ก็อยู่ที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลด้วยว่า หากผู้ที่มาสมัครงาน มีรอยสักมากเกินไป ก็อาจจะไม่รับ เช่น สักเต็มหน้าเต็มคอ และหากว่าเสื้อฟอร์มบริษัทเป็นแขนสั้น พวกโปโล หรือช็อป แล้วสักเต็มแขน ก็อาจจะไม่รับ แต่หากว่าสักในร่มผ้า พวกหลัง,หรือบริเวณร่างกายที่ไม่เห็นและไม่น่าเกลียด ก็จะอนุโลมให้สมัครงานได้ ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่สมัครด้วย อย่างเช่นหากสมัครเป็นพนักงานฝ่ายขาย ก็ต้องดูสะอาดสะอ้าน และไม่มีรอยสักที่เผยให้เห็นภายนอก เพราะว่าต้องสร้างภาพลักษณ์ที่ดีนั่นเอง
นอกจากนี้แล้วยังเคยมีผู้ใช้เฟซบุ๊คโพสว่า อยากบวชเป็นพระ แต่บวชไม่ได้ เพราะว่าสักเต็มตัว พระไม่ยอมให้บวช เพราะได้บอกว่า คนที่จะบวชต้องดูเกลี้ยงเกลาและมีร่างกายครบ 32 นั่นเอง ทำให้พลาดโอกาสดี ๆ ในการศึกษาธรรมะและบวชทดแทนคุณพ่อแม่
โลกความจริงของสังคมไทยมันยังไม่ใช่ หรือถูกมองว่าเป็นคนก้าวร้าว หัวรุนแรง
เป็นยังไงกันบ้างค่ะ การมีรอยสักมันก็เป็นความชอบส่วนตัว แต่ถ้าจะมองถึงอนาคตก็น่าจะคิดดีๆก่อน เพราะการสักยังถูกมองว่าเป็นคนก้าวร้าว ในโลกความจริง วันนี้แอดมินขอตัวก่อนคะแล้วจะมาอัพเดทใหม่ค่ะ