เดือน สิงหาคม 2538 วันเกิดเหตุ เราจะตื่นสายปกติอยู่แล้ว เราเดินมาเจอคนที่มาหาท่าน เราคิดว่าท่านออกจากวังไปแล้ว เพราะตอนกลางคืน ท่านบอกจะไปเลี้ยงพระงานพระศพ ก่อน แล้วสายๆ จะมารับ เรา ก็คิดว่าท่านไปงานเช้าแล้วไม่อยู่ เดี๋ยวคงกลับมารับเรา เราก็บอกคนที่มาหาว่า ท่านไม่อยู่ จนเรามาเจอท่านล้มอยู่แล้ว เราโทรเรียกรถโรงพยาบาล เพราะท่านเคยเป็นถุงลมโป่งพอง 50-50 อยู่แล้ว ตอนนั้นในวังมีเรากับท่านสองคน
ส่วนกระแสที่ออกมาว่าหม่อมลูกปลาชงกาแฟวางยาให้ท่านดื่มจนสิ้นชีพิตักษัย เจ้าตัว ยืนยันว่า ไม่เคยไปยุ่ง ข่าวมันออกไปประมาณนั้นแล้ว รู้สึกว่า เออ พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ ก็เลยปล่อยๆ ไป เพราะเราเป็นคนใกล้ตัวที่สุด
ปกติวังอัศวินจะมี 5 คน ก็มีท่าน มีเรา ลูกๆ ท่านอีก 3 คน ส่วนแม่คุณหญิงคุณชายจะมาๆ ไปๆ ตอนเช้า มารับไปส่งโรงเรียน คนที่เข้านอกออกใน ก็เดินเข้าวังได้ ช่วงนั้นไม่มียาม ไม่มีคนรับใช้เลยตอนนั้น
ก่อนที่เจ้าตัวจะย้อนความรักต่างชนชั้นกับท่านชายกบ เผยความรู้สึกแท้จริง ทั้งน้ำตาอาบแก้มว่า รักท่านชายเหมือนพ่อมากกว่า วันที่ไม่มีท่านแล้ว เคว้งมาก ไม่มีญาติด้วย วันแรกจะอยู่ยังไง ท่านชายกบกับท่านหญิงสำคัญที่สุดในชีวิต
ระหว่างคดีอยู่ที่ศาล ลูกปลา พบรักนายอุเทศ สามี เงินทองร่อยหรอ แต่สุดท้ายสามีถูกจับเรื่องยา และรู้ว่ามีหญิงอื่นด้วย จนต้องจบความสัมพันธ์ และเจ้าตัวยังเผยชีวิตกับสามีคนปัจจุบันอดมื้อกินมื้อ ชีวิตอิสระนอกกรงทอง
เจ้าตัวยังเผยข้อกังขาคนบอกว่าไม่ได้ท้องกับท่านชายในตอนนั้นว่า ก็ตั้งครรภ์กับท่าน ไม่ใช่ได้ไง ท่านพาไปทำที่วิชัยยุทธ ไข่สองใบ เป็นแฝด คู่แรกของหม่อมเจ้า ท่านเตรียมทำห้องไว้แล้ว แต่สุดท้ายก็หลุด มีช่วงหนึ่งมีจยย.ตาม เราไปบอกพระญาติ เค้าก็กลัวกัน เลยส่งตัวเราขึ้นเชียงใหม่ ขนาดไปเดินสยาม คนเยอะ ยังมีคนตาม ไม่รู้ว่าใคร ส่วนเรื่องท่านสิ้น เราคนใกล้ตัว เราหนีเที่ยวบ่อย บางองค์คิดว่าเราทำแน่ แต่ท่านแม่เชื่อว่าเราไม่ทำแน่ๆ
โดยเจ้าตัวเผยถึงตอนจำคุกจริงๆ 2 ปี 6 เดือน ขณะตั้งท้อง ตอนพ้นโทษ ดีใจ เพราะน้องปาล์ม ลูกก็ออกมาก่อนแล้ว 3-4 เดือน เราก็ตามออกมา ตอนประกาศเรียกชื่อในเรือนจำเรายังไม่ได้ยิน ตอนนั้นเขียนจดหมายไปที่วัง ไปขอ ลูกต้องใช้แพมเพิร์ส กินนม เค้าก็ส่งมาให้
ทุกวันนี้บางเดือนไม่มีเงินใช้ เราจะขอ แต่ที่จำเป็น โอรสธิดาท่านก็จะช่วย อย่างลูกจะเข้าโรงเรียนประจำอำเภอ โทรไปขอให้เค้าช่วย เรื่องเงินที่จำเป็นต้องใช้จริง