คุณยืมเงินผม100บาท บอกว่าพรุ่งนี้จะคืนให้ พอวันรุ่งขึ้น
คุณกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พอค่ำนั้นผมทักเรื่องนี้ขึ้นมา
คุณกลับตอกกลับผมมาว่า “ทำไมใจแคบจังวะ เงินแค่100บาทจะอะไรกันนักหนา?”
แถมยังเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังในทางเสียหาย ผลสุดท้ายกลายเป็นผมใจแคบ
ไม่มีน้ำใจกับเพื่อน มิน่าล่ะ โบราณถึงว่าไว้
“เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง กลับเอากระดูกมาแขวนคอ”
ความเป็นคน
สูงส่งกันที่รู้คุณ สำนึกคุณ คนอื่นยื่นมือช่วย คุณควรสำนึก
แต่หากไม่สำนึกก็ไม่เป็นไร อย่าทำคุณบูชา โ ท ษ โปรด สั ต ว์ ได้ บ า ป
ผมให้คุณยืม5หมื่น เขาให้คุณยืม1แสน คุณเที่ยวไปคุยกับใครๆว่า
เขามีน้ำใจให้คุณมากกว่าผม แต่คุณไม่รู้ เขามีเงินอยู่ในมือ1ล้าน
ผมมีเงินอยู่ในมือ5หมื่น!
ผมให้ลูกกวาดคุณ1เม็ด
พอเห็นผมให้คนอื่น2เม็ด คุณเอาไปบอกใครๆ ว่าผมลำเอียง เลือกที่รักมักที่ชัง
แต่คุณไม่เคยรู้ว่าเขาเคยให้ลูกกวาดผมก่อนหน้านั้น2เม็ด
ในขณะที่คุณไม่เคยให้ลูกกวาดผมเลยสักเม็ด
เพื่อนเอ๋ย ที่ช่วยคุณเพราะน้ำใจ ไม่ช่วยคุณก็ไม่ได้หมายความว่าแล้งน้ำใจ!
ขอบคุณที่มา : Ake srisuwan
เรีียบเรียงโดย ปริญญาชีวิต
